แต่กว่าจะได้ออกเดินทางก้อ เกือบสิบโมง เพราะต่างคนต่างมีงาน กว่าจะแว๊บ ได้ ทีมของเราในวันนี้ มีสามคน คนแรกน้องโอ๋เป็นเลขาของพี่ติ๋ม ทำหน้าที่เกี่ยวกับเอกสารทั้งหมด จด บันทึก ถ่ายภาพ พูดๆๆ คนที่สองคือพี่ติ๋มเป็นหัวหน้าน้องโอ๋ พี่ติ๋มก้อทำหน้าที่เหมือนน้องโอ๋นั่นแหละ และผม ทำหน้าที่เหมือนน้อง โอ๋ กับ พี่ติ๋ม ฮ่าๆๆๆ วันนี้พาหนะคือ NISSAN NAVARA กระบะคันแกร่ง ที่พี่ติ๋มขับมารับผมที่ทำงาน เมื่อคนพร้อม รถพร้อม เครื่องไม้เครื่องมือ ก้อลุยยยยยย.....
ที่แรกที่ไปเป็นบ้านลุงเพ็ง ท่านนี้เป็นหัวหน้ากลุ่มเทียนหอม ในโครงการ OTOP เรียกว่าสร้างเนื้อสร้างตัวเพราะโครงการนี้เลยหล่ะ ในบ้านลุงมีแบบพิมพ์ ทั้งรูปหัวใจ รูปดาว วงกลม วงรี เต็มไปหมด หม้อต้มเทียน (หรือเปล่า เรียกไม่ถูก) วางอยู่เต็มหลังบ้าน เทียนที่ยังไม่ได้ทำ เป็นกระสอบเลยนะ คุณลุงคุณป้ารักท่านนายกทักษิณมากๆ ลุงบอกว่าเมื่อก่อนขายดีมาก จนแทบทำไม่ทัน รูปแบบสีสันถูกพัฒนาไปเรื่อยๆ ไม่สิ้นสุด นายยกทักษิณให้การบ้านตลอด จากฝีมือพอใช้ ท่านอบรมเทคนิคให้เป็นฝีมือดี จากฝีมือดีท่านก้อจับไปพัฒนาให้เป็นเลิศ ให้รู้จักทำบัญชี รู้จักออกแบบ พลิกแพลง สอนนั่น สอนนี่ หลับบ้าง ลืมบ้าง ตลาดก้อหาให้ เพื่อนบ้านลูกทีม ต่างคนต่างทำหน้าที่ หัวเราะ เฮฮา ตามประสา ราคาก้อกำหนดได้ดี น่าพอใจ สินค้าเลยพัฒนาไปเรื่อยๆ ตอนนี้งานยังพอมี แต่ราคาไม่ดีเลย คนที่มารับกดราคาจนไม่อยากจะทำ แต่ก้อไม่มีทางเลือกไม่ทำก้ออดตาย ไม่รู้จะขายใครเขาให้เท่านี้ก้อต้องขาย ผมไม่รู้ว่าบทความที่ผมเขียนตอนนี้ท่านนายกทักษิณจะได้เห็น ได้อ่านไหม ผมไม่รู้ แต่ถ้าท่านได้อ่าน ท่านได้เห็น ได้รับทราบความรู้สึกของคนกลุ่มหนึ่ง ผมเชื่อว่า ท่านคงมีกำลังใจ คงสุขใจ อุ่นใจวาพวกเขายังรัก ยังอาทร เป็นห่วง และคิดถึง อย่างเขาว่าเป็นญาติใช้ไหม ใช่ๆ เป็นญาติ จุดๆ นี้มีคนลงลายชื่อ 200 กว่าคน แต่ลุงเพ็งนัดผมมาเอาวันหลัง เพราะหลายคนไปทำนา(ผมเข้าไปหาเลย ไม่ได้นัด ไม่มีเบอร์โทร) ก่อนวันที่ 26 ผมถึงจะไปเอา
จุดที่สองเป็นบ้านของน้าสมศักดิ์ น้าสมศักดิ์เข้าร่วมโครงการสงครามยาเสพติด ปปส. ตอนไปถึงน้ากำลังตัดต้นกล้วยทำที่อยู่ไฟให้ลูกสะใภ้ น้าเพิ่งได้หลานสาวครับ หลายคนคงนึกไม่ออกว่าที่อยู่ไฟของคนอีสานเป็นอย่างัย วันที่ 15 ผมจะถ่ายมาให้ดู เป็นภูมิปัญญาชาวบ้านครับ ให้มดลูกเข้าอู่เร็ว ผมบรรยายไม่ถูกเหมือนกันเพราะไม่มีมดลูก ฮ่าๆๆๆ น้าสมศักดิ์โทรนัดพี่อุดร และเพื่อนๆ มาอีกสามคน ทุกคนเป็นสมาชิก ปปส.ครับ ก้อเรี่องคนเสพเป็นผู้ป่วยนั่นแหละครับ เขาได้ลูก ได้สามีคืน ให้เดาเองว่าท่านนายยกทักษิณ ถูกกระอย่างงี้คนเหล่านี้จะรู้สึกอย่างงัย จุดนี้ทั้งน้า ทั้งพี่ๆ ขอแบบฟอร์ม 1,300 รายชื่อ บอกว่าน้องๆไม่ต้องเดินให้เมื่อยตุ้ม ไม่ต้องพูดให้เสียงแหบ พี่ๆอาสา ไปพูด ไปทำแทน หายเหนื่อยเลยเรา
ออกจากตัวอำเภอเกือบบ่ายโมง ผมใช้เส้นทางเดชอุดม-บุณฑริก มาเจอกลุ่มน้องศึกษาที่ท่องเที่ยวโดยวิธีโบกรถ ขอติดรถไปลง ภูจอง-นายอย ออกมาจากตัวอำเภอ 20 กม. น้องๆ ก้อต้องลง ต่างคนต่างไป (แต่ชอบนายก คนเดียวกัน ฮ่าๆๆๆ) ผมเลี้ยวซ้ายเข้าบ้านนานวล เพื่อไปเจอลุงประพันธ์ ลุงคนนี้แดงแจ๊ซซซซ.... ไปชุมนุมเกือบทุกนัด แผนตากสิน 1 คือไปตากแดด หน้าทำเนียบ นอนให้ยุงกัด อึใส่ถุงหิ้ว แผนตากสิน 2 ไปตากฝนที่สนามหลวง แผนตากสิน 3 เอาเสื้อ-ผ้า เปียกฝน มาตาก ไปถก ไปเถียง กับเสื้อเหลืองที่ รพ. ในตัวอำเภอมาแล้ว (ลุง เขาแดง มา 20-30 ปีแล้ว) ที่นี่ทำสวนยางกันครับ และมีต้นปาล์มอายุ 3 ปี ที่ให้ผลผลิตแล้ว ชาวสวนยางกับนายกทักษิณ ไม่บอกก้อรู้ ที่นี้ขอแบบฟอร์ม 400 รายชื่อ
บ่ายสองกว่าๆไปทาน ก๋วยเตี๋ยว ที่ บ้านกลาง ตอนไปถึง พี่ วรพล นักชกเสื้อแดง ดันถูกน๊อค เซ็งๆ ผมว่าประมาทไป ประมาทไปจริงๆ หน้าจอ สุภาพบุรุพทุกท่าน หัวใจ สีแดง แม่ค้า ก้อแดง วงสนทนาวันนี้ กษิต ภิรมย์+เขาพระวิหาร ปชป.พธม. รับไปเต็ม ทานเสร็จเดินไปบ้านผู้ใหญ่ทอง อดีตผู้ใหญ่บ้าน ที่มีคุณแม่ไม่สบาย (บัตรทอง) นอนอยู่ในรูปนั่นแหละ จุดนี้รับแบบฟอร์มไป 400 รายชื่อครับ
เกือบสี่โมงมาถึงบ้านตบหูตรงนี้เขาทำถนนยังไม่เสร็จรถเลยติดหล่ม ที่หน้าบ้านลุงประสิทธิ์ ลุงช่วยหาจอบ มาขุดดิน ออกจากล้อรถ เย้อสักพักก้อเอารถขึ้นได้ ลุงประสิทธิ์มีภรรยาเป็นเบาหวานครับ เข้าทางเลย ตรงนี้ได้ 100 รายชื่อครับ
ห้าโมงกว่าผมไปบ้านลุงจวนที่บ้านโพธิ์สง่า ไปรอลุงที่บ้าน รอแล้วรอเล่า ไม่มาสักที ลูกสาวลุงเลยอาสาพาไปตามที่ทุ่งนาเลย บรรยากาศในรูปเลยครับ ทุ่งนาจริงๆ บนคันนาจริงๆ มดกัดจริงๆ และก้อคันจริงๆ ที่นี่ พื้นที่สีแดงครับ 2,000 รายชื่อ ไม่ได้ไม่กลับ เลยมืดค่ำอย่างที่เห็น
เกือบสี่ทุ่มมาทานอาหารเย็นเป็นหมูกระทะที่ร้านจริยา ในตัวอำเภอ ห้าทุ่มครึ่งโทรไปหาพี่ติ๋มกะน้องโอ๋เพิ่งถึงบ้าน......ฝันดีเพ่
ปล..ตอนหัวค่ำชาวนาเขาจะต้อนวัวควายกลับบ้าน พวกเราชาวเสื้อแดง .....วิ่งตัวใครตัวมัน...... (นึกสภาพไม่ออก ก้อให้นึกถึง การสู้วัวที่ สเปน แล้วกัน)
