จากปี 2549 ที่เราไม่ทราบอะไรเลย ไม่รู้ใครเป็นใคร จนมาถึงวันนี้ ได้รับรู้ข้อมูลข่าวสาร ได้รู้ว่าใครอยู่เบื้องหลัง คนแต่ละกลุ่ม รู้ว่าเหตุการณ์ดำเนินมาถึงทุกวันนี้เพราะอะไร ท้ายที่สุดคน ชนชั้น ไหนได้ประโยชน์ คน ชนชั้น ไหนยังกุมอำนาจไว้ได้ คาดเดาไม่ยากหรอกครับ ว่าอีกไม่นาน .....เพี่ยงแต่.....จะจบอย่างไรนี่สิ.....
Thursday, August 21, 2008
วันฝนตก
วันนี้ฝนตก รถติด บรรยากาศอย่างนี้ชวนให้คิดถึงเพลง ฝากรัก ของพี่เป้สีน้ำ ฮัมเพลงนี้เบาๆ เพื่อกระตุ้นต่อมความทรงจำ ให้หวน
คิดถึงวันวาน เพื่อนเก่าๆ บรรยากาศเก่าๆ กางเกงยีนส์ รองเท้าผ้าใบ วิ่งตามรถเมล์ แล้วก้อ เสียงหัวเราะ จะฝนตกก้อไม่
ต้องกลังเปียก จะแดดออกก้อไม่ต้องกลัวร้อน วันๆ มีเรื่องคุยให้หัวเราะจนท้องแข็ง หัวเราะนี้ก้อไม่ต้องเกรงใจใคร แหกปากหัวเราะ
จนพอใจ พอเติบโต พอจากกัน สิ่งเหล่านี้ก้อจางหายไปกับกาลเวลา เผลอลืมไปอย่างไม่ได้ตั้งใจ
สายน้ำ น้ำไหลล่องโรย
สายลม ลมโชยโบยลิ่ว
สายฝน ฝนหล่นลมปลิว
ปลิวกระจาย เปียกกายเปียกใจ
สายน้ำ น้ำไหลแห้งโหย
สายลม ลมโชยอ่อนแรง
สายฝน ฝนแล้งลมแล้ง
ฝนแห้ง แห้งกายยังเปียกใจ
ฝากสายน้ำไหล ถึงเธอ
ฝากลมบอกเธอ ฉันเหงา
ฝากฝนให้หล่น หล่นเบา - เบา
ฝากรักแนบเนา ข้างกายและใจ
สายน้ำสายลม คือรัก
ด้วยรักฝากไป พร้อมฝน
ฝากไว้ฝากเคียงข้าง ใจคน
ฝากรักฉ่ำล้น ชื่นใจ